wykrój — m I, D. wykrójroju; lm M. wykrójroje, D. wykrójrojów 1. «zarys liniowy przedmiotu; kształt, rysunek» Wykrój oczu, ust. Wykrój architektoniczny budynku. 2. «otwór powstały wskutek wycięcia, wykrojenia czegoś; wycięcie» Wykrój drzwi, okna. Suknia z … Słownik języka polskiego
forma — ż IV, CMs. formamie; lm D. form 1. «zewnętrzny kształt, postać, wygląd czego» Dziwne, fantastyczne formy. Nadać formę czemuś. 2. «układ skoordynowanych elementów; struktura, ustrój; przejaw, odmiana» Formy prawne, sądowe. Różne formy świata… … Słownik języka polskiego
okrawać — ndk I, okrawaćam, okrawaćasz, okrawaćają, okrawaćaj, okrawaćał, okrawaćany 1. forma ndk czas. okroić (p.) 2. techn. «w tłocznictwie: oddzielać nadmiar materiału od obrzeży przedmiotu metalowego; w kuźnictwie: usuwać nadmiar materiału wyciśnięty… … Słownik języka polskiego
usta — blp, D. ust «otwór naturalny w twarzy człowieka prowadzący do przewodu pokarmowego i oddechowego, od przodu zamknięty wargami; także same wargi» Grube, mięsiste, pełne, wydatne usta. Koralowe, karminowe, malinowe usta. Drobne, ładnie wykrojone… … Słownik języka polskiego
wdać — dk I, wdam, wdasz, wdadzą, wdaj, wdał, wdany wdawać ndk IX, wdaję, wdajesz, wdawaj, wdawał, wdawany, środ. «szyjąc ściągnąć nieco jedną część tkaniny tak, aby zszyć ją równo z drugą, krótszą częścią» Wdać rękaw w wykrój ramienia. wdać się wdawać… … Słownik języka polskiego
zakrój — m I, D. zakrójkroju; lm M. zakrójkroje, D. zakrójkroi a. zakrójkrojów 1. książk. «rozmiary, zasięg; zamierzenie, plan» Zakrój czasowy powieści. Opracowanie o zakroju monograficznym. 2. przestarz. «kształt, kontur, forma czegoś; wykrój» Zakrój ust … Słownik języka polskiego
